Sağlikli Bir Kilisenin Dokuz İşareti/Kutsal Kitap’a Dayali Bir Müjde Anlayişi

Gospel Translations Turkish sitesinden

Kilise yaşamımızın bir parçası olan ve İsa Mesih tarafından bize sunulan müjdenin kavranması konusunda Kutsal Kitap’a dayalı bir teolojiye sahip olmamız oldukça önemlidir. Müjde Hıristiyanlığın kalbidir ve bu nedenle imanımızın da kalbi olmalıdır. Hıristiyanlar olarak her birimiz Mesih aracılığıyla bizlere sunulan bu kurtuluş müjdesine kilise yaşamındaki diğer her konudan daha fazla önem verebilmek için dua etmeliyiz. Sağlıklı bir kilise, yüreği müjde için yanan insanlarla dolu bir kilisedir. Müjde için yanan bir yürek demek ise gerçeği (Tanrı’nın kendini göstermesi, Mesih’in sağladığı kurtuluşa olan ihtiyacımız, ve sorumluluğumuz) arzu eden bir yürek demektir.

Herhangi bir kişiye müjdeyi verirken dört noktayı hatırlamaya çalışırım; Tanrı, insan, Mesih, tepki. Söz konusu olan bu kişiye Kutsal Tanrı’mız ve Egemen Yaratıcı’mızla ilgili gerçekleri aktardım mı? İnsanlar olarak, bizlerin Tanrı benzeyişinde yaratılmış, ancak buna rağmen günah işleyerek Tanrı’dan ayrı düşmüş varlıklar olduğumuzu ona acık bir dille anlattım mı? Müjdeyi paylaştığım bu kişi Mesih’in kim olduğunu biliyor mu? Mesih’in, Tanrı ve insan olduğunu, Tanrı ile insan arasındaki tek aracı olduğunu, ölümden dirilmiş yegane Rab’bimiz olduğunu biliyor mu? Ve son olarak da, bütün bu konulara değindikten sonra, şu soruyu soruyorum kendime; acaba bu kişi duyduğu müjdeye bir tepki vermesi gerektiğini, duyduğu bu müjdeye inanarak bencil yaşamından ve günahlarından dönmesi gerektiğini anlıyor mu?

Hıristiyan olmayan kişilere, doğal olarak istedikleri şeyleri (sevinç, huzur, mutluluk, tatminkarlık, özdeğer, sevgi) vermek için müjdenin bir katkı maddesi gibi sunulması kısmen ama sadece kısmen doğrudur. J. I. Parker’ın da söylediği gibi “a half truth masquerading as the whole truth becomes a complete untruth. (Gerçeğin sadece yarısının süslü bir şekilde, gerçeğin tamamını gizlemesi gerçek bir yalan olur.)” Esas olarak, her bir kişinin bağışlanmaya ihtiyacı vardır. Ruhsal yaşama ihtiyacımız vardır. Müjdeyi kendi özünden daha az radikal biçimde sunmak; insanlardan sahte Hıristiyanlar olmalarını istemek ve kilise üyeliğini gittikçe artan biçimde anlamsızlaştırmak demektir, ve bunların her ikisi de dünyaya müjdenin duyurulmasını daha da zorlaştırmaktadır.

Bugün Kilise üyeleri olarak bizler, Pazar günü kilisede Hıristiyanlarla geçirdiğimiz zamandan çok daha fazlasını evlerimizde, işyerlerimizde yaşadığımız çevrede Hıristiyan olmayan çok daha fazla insanla geçiriyoruz. Her birimiz İsa’nın sağladığı kurtuluştan haberdarız. Bu kurtuluş haberini başka bir şeyle değiş tokuş etmeyelim. Ve buğün diğer insanlarla paylaşalım. Texas, Dallas’taki İlk Vaftiz Kilisesi’nin pastörü ve bir önceki kuşağın büyük Hıristiyan önderi olan George W. Truett şöyle demişti: Bir kiliseye karşı yapabileceğiniz en büyük suçlama, o kilisenin insanların canları için merhametli ve tutkulu olmamasıdır. Eğer bir kilisenin kaybolmuş canlara olan tutkusu ve sevgisi taşarak akmıyorsa, ve o kilise kaybolmuş canları İsa Mesih’e getirmek için sokaklara çıkmıyorsa, işte o kilise etnik bir klüpten farklı değildir. Sağlıklı bir kilise müjdeyi iyi bilir ve diğer insanlarla paylaşır.

DÜŞÜNDÜRÜCÜ SORULAR

1. Yazar, Hıristiyanlar olarak her birimizin Mesih aracılığıyla bizlere sunulan kurtuluş müjdesine kilise yaşamındaki diğer her konudan daha fazla önem vermemiz gerektiğine inanıyor. Buna katılıyor musunuz? 1 Korintliler 2:2’yi okuyunuz. İsa Mesih’in müjdesi neden bu kadar önemli?
2. Bir kişinin Kutsal Kitap’a dayalı bir müjde anlayışına sahip olabilmek için Tanrı hakkında bilmesi gereken şeyler nelerdir?
3. Kişinin, insan ve insanın günah altındaki durumu hakkında bilmesi gereken şeyler nelerdir? Kişinin Mesih hakkında bilmesi gereken şeyler nelerdir? Markos 1:15’te İsa’ya göre kişinin müjdeye vermesi gereken tepki nedir? Bu tepkinin iki ana bölümünde de yapılması gerekenler nelerdir?
4. Yazar, müjdeyi kendi özünden daha az radikal biçimde sunmanın; insanlardan sahte Hıristiyanlar olmalarını istemek ve kilise üyeliğini de gittikçe artan biçimde anlamsızlaştırmak olduğunu yazıyor. Müjdedeki bu radikallik nedir? Müjdenin Hıristiyan olmayanlara kendilerini daha mutlu ve iyi hissedebilecekleri şeklinde sunulması ile bu durum arasında ne fark vardır?
5. Sizin kiliseniz, George W. Truett’un 24’ncü sayfadaki sözleri ile ne kadar uyuşuyor? Kiliseniz Mesih’in kurtuluş müjdesini kaybolmuş canlarla paylaşma konusunda ne derecede tutkulu?