Acı: Tanrı'nın Megafonu

Gospel Translations Turkish sitesinden

C.S. Lewis, altmış yıldır süregelen nesile acı ve ıstırap konusunda yazdıkları ile yardımcı olmuştur. "Problemlerin" kesin çözümü Hristiyan gerçekçiliğinden gelmektedir. Hristiyan gerçekliği sıradan çözümlerden çok daha güçlüdür. Televizyonda vaaz dinlerken vaizlerin izleyicilerine Tanrı'nın hasta olmamamızı istemesini söylediğini duymak alışılmışın dışında bir durum değildir. Kutsal Kitap, dünyevi yaşamımız ile cennetteki yaşamımız hakkında net bir ayrım yapar. Cennette ölüm, yas, keder veya acı yoktur. Ancak herkesin bildiği gibi o gün henüz gelmemiştir. Lewis'in deyimiyle çoğumuz, "monoton sefaletin kalp parçalayan rutini" ile karşı karşıya olmasak da birçoğumuz bu tarz olaylardan etkileniyor.

İmtihanlar bizim için zor bir durum olarak görülse de aslında yararımızadır. Kutsal Kitap'ın yazarı Yakup, okuyucularına bir imtihanla karşı karşıya kaldıklarında onu davetiz bir misafir gibi karşılamalarını değil bir dost gibi kucaklamalarını ister. Sorunlardan kaçmak yerine bizi geliştirmek ve olgunlaştırmak için geldiklerinin bilincinde olarak sorunlarımızla yüzleşmekten korkmamalıyız. Lewis, acı çekmenin kendi içerisinde iyi olduğunu savunmamaktadır. Bunun yerine acı çekmenin kurtarıcı ve kutsallaştırıcı etkilerinin olduğundan bahsetmektedir.

Otuz iki yıllık kilise hizmetim sırasında acı ve ıstıraplı hayatları olmalarına rağmen merhametle dolu olan insanlarla tanıştım. İskoçya'daki kilisemize eşi ve ve üç kızı adına katılan nükleer fizikçi adamı anımsıyorum. Vaazları can kulağıyla dinlerdi; bilimsel ilkeleri kabul etse de John Stott'un "Basic Christianity" (Temel Hristiyanlık) kitabının bir kopyasını kabul etti. Ancak doğan dördüncü çocuğu on bir aylıkken, acının sesini o da duydu. Dünyasının trajedi ve kayıpla başa çıkabilecek kadar yeterli olmadığını fark edince kendini Tanrı'nın kolarında buldu. Bu korkunç sıkıntı ve zorunluluğu sayesinde Tanrı ona esenlik bahşetti.

Tanrı'nın ayrıca çocuklarını sahte mutluluk kaynaklarından uzaklaştırmak için acıları kullandığı da doğrudur. Hristiyan bir kimse güneşin altında uyuyabilir, ama ateşin veya selin altında uyuyamaz. Her birimiz dışarıda, her şey yolundayken Tanrı hakkında çok düşünmediğimizim farkındayız. Ama örneğin, bir biyopsi sonucunun pozitif çıkması büyük bir değişikliğe sebep verir. Bu endişe patlaması, kendi kendimize yetmemizi engeller. Tanrı'nın bize geldiğimiz yeri hatırlatması ne büyük inceliktir!

Acı deneyimimiz ne kadar kutsallaşırsa, başkaları ile olan ilişkimizde farkındalığımız ve merhametimiz o kadar artacaktır. Acılarımız ve hayal kırıklıklarımız yüreklerimizin yumuşamasına vesile olduğundan, başkalarının acılarına katlanma ayrıcalığına sahip olabiliriz. Baş Çobanımız, büyük Başrahibimiz İsa, "bizim acımızla kederlenmiştir" ve bize takip etmemiz gereken bir yol baçmıştır. Öğretmeye ve önderlik etmeye çağrılan bizler, güçsüzlere ve titreyenlere şefkat ve nezaket gösteremezsek başarısız olduğumuzda hemen endişeye kapılırız. Tanrı, acı yoluyla bize normal şartlarda öğrenemeyeceğimiz şeyleri öğretmektedir. Wiliam Cowper, Tanrı'yı "çatık kaşlarının ardında gülen yüz" olarak tasvir etmiştir.

Ben bu konuyu yüzeysel bir şekilde anlattım sadece. Okuyucuyu iki unsur üzerinde düşünmeye teşvik etmeliyim. Bunlardan birincisi acı ve ıstırabın çoğu zaman Tanrı'nın terbiye şekli olduğunu ve Tanrı'nın bir evladı olarak sizi terbiye ettiğini düşünün. (İbraniler 12:5) İkinci olarak mezmur yazarının da dediği gibi sorun çözücü bir unsur olduğunu düşünün. (Mezmurlar 119:67, 71)

Lewis, kendi hayatlarımızda ya da imansız arkadaşlarımızın ve komşularımızın hayatında kötü bir şey olduğunda yüzeysel bir şekilde tepki vermememiz veya kötümser düşünmemiz gerçeğini anlamamızda bize yardımcı olur. Yaşamları boyunca çaresiz kalan ve acılarının farkında olan kişiler yardım istemek için bir Hristiyan'ı arayacaklarsa, bunu acıdan uzak bir yaşam sürüyormuş gibi göründükleri için değil, kendi acıları ve zorlukları konusunda dürüst olduğu için arayacaklardır. Tanrı'nın da sırları olduğunu (Yasa'nın Tekrarı 29:29) bildiğimizden her soruya cevap vermeye çalışmayacağız. O'nun sevgisini, güvenini bildiğimizi onaylayacağız ve acı çekenleri Tanrı'mızla tanıştıracağız.