Mesih, Bizleri Şimdiki Kötü Çağdan Kurtarmak İçin Acı Çekip Kendini Feda Etti

Gospel Translations Turkish sitesinden

---

18:31, 5 Ağustos 2014 itibarı ile sayfanın şu anki hâli.

Galatyalılar 1:4

Mesih, Babamız Tanrı’nın isteğine uyarak bizi şimdiki kötü çağdan kurtarmak için günahlarımıza karşılık kendini feda etti.

Ölünceye dek ya da Mesih Kendi Krallığını egemen kılmak için dönünceye dek bizler, bu “şimdiki kötü çağda” yaşamak zorundayız.. Bu yüzden Kutsal Kitap, Mesih “bizi şimdiki kötü çağdan kurtarmak için” kendini feda etti dediğinde O’nun (Mesih’in) bizleri bu dünyadan alıp götürmeyeceğini, ancak bu çağın beslendiği kötülüğün denetiminden bizleri kurtaracağını anlamaktayız. İsa bizler için şöyle dua etti: “Onları dünyadan uzaklaştırmanı değil, kötü olandan korumanı istiyorum” (Yuhanna 17:15).

İsa’nın “kötü olandan” korunup kurtarılmamızı istemesinin nedeni, “bu kötü çağın” Şeytan’a kandırma ve yok etme özgürlüğünün verildiği bir çağ olmasıdır. Kutsal Kitap diyor ki, “Bütün dünya ise kötü olanın denetimindedir” (1. Yuhanna 5:19). “Kötü olan”, “bu dünyanın ilahı (tanrısı, efendisi)” olarak da bilinmektedir ve onun esas amacı insanların gözlerini gerçeğe karşı kör etmektir. “Tanrı’nın görünümü olan Mesih’in yüceliğiyle ilgili Müjde’nin ışığı imansızların üzerine doğmasın diye, bu çağın ilahı onların zihinlerini kör etmiştir” (2. Korintliler 4:4).

Günahtan kararmış ruhsal konumumuzun farkına varıncaya kadar bizler, “şimdiki kötü çağ” ve onun efendisi ile uyumlu bir halde yaşamaktayız. “Bizler bizler bir zamanlar içinde yaşadığımız suçlardan ve günahlardan ötürü ölüydük. Bu dünyanın gidişine ve havadaki hükümranlığın egemenine, yani söz dinlemeyen insanlarda şimdi etkin olan ruha uymaktaydık” (Eefesliler 2:1-2). Bunun bilincine varmayarak bizler, şeytanın uşakları ve köleleriydik. Özgürlük gibi görülen şey aslında bir kölelikti. 2. Petrus 2:19’daki “Onlara özgürlük vaat ederler, oysa kendileri yozlaşmışlığın kölesidirler. Çünkü insan neye yenilirse onun kölesi olur” sözleriyle Kutsal Kitap, doğrudan 21. yüzyılın gelip geçici heves, eğlence ve bağımlılıklarından bahsetmekte.

Romalılar 12:2’deki “Bu çağın gidişine uymayın; bunun yerine, Tanrı’nın iyi, beğenilir ve yetkin isteğinin ne olduğunu ayırt edebilmek için düşüncenizin yenilenmesiyle değişin” sözleri ise Kutsal Kitabın özgürlük haykırışıdır. Başka bir deyişle özgür olun! Bu çağın rehberine kanmayın! Onlar sadece bugün için buradalar, yarın ise yoklar. Sizleri tutsak kılan hevesler birbirini izler. Bir otuz yıl sonra dövmeler, özgürlük simgesi olmaktan çıkacak ama hep bu çağla uyumlu yaşamın silinemez anımsatıcıları olacaklar.

Bu kötü çağın bilgelik saydığı şey, sonsuzluğa bakıldığında budalalıktan başka bir şey değildir. O yüzden, “Kimse kendini aldatmasın. Aranızdan biri bu çağın ölçülerine göre kendini bilge sanıyorsa, bilge olmak için “akılsız” olsun! Çünkü bu dünyanın bilgeliği Tanrı’nın gözünde akılsızlıktır… Çarmıhla ilgili bildiri mahva gidenler için saçmalıktır” diyoruz (1. Korintliler 3:18-19; 1:18). Öyleyse bu çağda edinilmesi gereken Tanrı’nın bilgeliği nedir? Bu, bizleri kurtarmak için İsa Mesih’in canını vermesidir. “Ama biz çarmıha gerilmiş Mesih’i duyuruyoruz. Yahudiler bunu yüzkarası, öteki uluslar da saçmalık sayarlar. Oysa Mesih, çağrılmış olanlar için – ister Yahudi ister Grek olsun - Tanrı’nın gücü ve Tanrı’nın bilgeliğidir” (1. Korintliler 1:23-24).

Mesih çarmıha gittiğinde milyonlarca tutsağı özgür kıldı. Şeytan’ın hilekârlık maskesini gözler önüne serdi ve onun gücünü, denetimini kırdı. İşte İsa Mesih çarmıha gerileceği günün arifesinde “Bu dünya şimdi yargılanıyor. Bu dünyanın egemeni şimdi dışarı atılacak” (Yuhanna 12:31) dediğinde bunu anlatmak istedi. Bu yüzden, mağlup olmuş o eski düşmanı izlemeyin. Mesih’i izleyin. Evet, bedeli ağırdır. Bu çağda sürgün hayatı sürüp dışlanacaksınız, ama gerçek anlamda özgür olacaksınız!