Kaynağı gör

{{info|The New Birth}}<br>

Yenilenme inançtan önce gelir. Bu iddia, Augistinusçu ve Reform düşüncesinin kendine özgü teolojisini ele alır ve bu teolojiyi kısmi Pelagianizm biçimlerinden ayırır. Yani bu onu diğer kısmi Pelagianizm biçimlerinden ayırır.

İsa'nın fedakarlığının bir sonucu olarak tüm insanlığa kucak açan evrensel bir faydanın var olduğunu savunan kısmi Pelagianizm, tarihsel bir konuma sahiptir. Bu evrensel fayda, insanları günahlarından kurtaran ve onları imana yönlendiren güçte yenilenmesidir. Bu inanma yeteneği ile inanç mümkün kılınmıştır fakat bu etkili bir yöntem değildir. Bu doğuş, insanların Mesih'e güveneceklerine dair kesin bir hüküm vermez.

Bununla beraber "Yenilenme inançtan önce gelir." ifadesi, kısmi Pelagianların zihinlerinde bir soru işareti bırakan noktadır. Kısmi Pelagianlar, red etmelerine  rağmen insanın ruhunda Tanrı'nın lütfunu kabul edecek ya da reddedecek bir ışık olduğunu savunurlar. Bu görüş Evanjelik camiada yaygın olarak benimsenmiştir, onlar kişinin yeniden doğması için Mesih'e inanması gerektiğini savunur ve bundan dolayı inancın yeniden doğuştan önce geldiğini savunurlar. Bu da kurtuluş sırasını tersine çevirir. 

Yuhanna'nın Nikodimus ile yaptığı tartışma kaydında konuyla ilgili yer alan öğretiye baktığımızda İsa'nın yenilenmeyi olmazsa olmaz bir koşul olarak vurguladığını görürüz. Yuhanna 3:3'te İsa, Nikodimus'a şöyle der: "Sana doğrusunu söyleyeyim, bir kimse yeniden doğmadıkça Tanrı'nın Egemenliği'ni göremez." Ayrıca 5-7. ayetlerde de İsa şöyle der: "Sana doğrusunu söyleyeyim, bir kimse sudan ve Ruh'tan doğmadıkça Tanrı'nın Egemenliği'ne giremez. Bedenden doğan bedendir, Ruh'tan doğan ruhtur. Sana, ‘Yeniden doğmalısınız’ dediğime şaşma. 8Yel dilediği yerde eser; sesini işitirsin, ama nereden gelip nereye gittiğini bilemezsin. Ruh'tan doğan herkes böyledir." İsa'nın bahsettiği yenilenme, Tanrı'nın egemenliğine girmek için bir zorunluluktur. Yeniden doğuş olmadan krallığa giremeyiz.

Kısmi-Pelagianizm, insanın günahkar bedeniyle iman etmesidir. Kişi burada yenilenmeden İsa Mesih'e gelebilir. Diğer bir taraftan Augustinusçuluk ve kısmi-Pelagianizm'in arasındaki tarihsel meselenini sebebi yenilenmenin inançtan önce geldiği aksiyomudur.

Augustinusçu ve Reformasyon görüşüne göre, yenilenme Tanrı'nın doğaüstü bir eseridir. Yenilenme demek Kutsal Ruh'un Tanrı'nın günahkar insanların zihinleri ve ruhları üzerindeki ilahi işidir, bu iş sayesinde Ruh, ruhsal olarak ölü olanları canlı kılar. Bu doğaüstü iş, kişiyi günaha olan esaretinden kurtarır ve kendini Tanrısal işlere adamasını sağlar. Yenilenme doğaüstü bir iş olduğu için, insanoğlu bunu doğal olarak tek başına halledemez. Eğer halledebilseydi, Tanrı'nın müdahalesi gerekmezdi.

İkincil olarak yenilenme, monerjik bir iştir. "Monerjik" demek, tek bir kişinin gücüyle oluşan kişinin eseri demektir. Yenilenmeye gelince de, bunu sadece Tanrı yapabilir ve insan ruhunu yenileyebilen sadece Tanrı'dır. Yenilenme kişi ile Kutsal Ruh arasında bir şey değildir; bunu yapabilen tek kişi Tanrı'nın kendisidir.

Üçüncül olarak Kutsal Ruh'un monerjik yenilemesi anında gelişen bir olaydır. Kutsal Ruh, bir kişiyi ruhsal ölümden ruhsal yaşama getirmek için kendi gücünü kullanır ve bu getirme işi hemen tamamlanır. Kısmi yenilenme diye bir şey yoktur. Burada bir kesinlik vardır, bir şey ya olur ya da olmaz. Kişi ya yeniden doğar, ya da doğmaz. Bu doğumda dokuz aylık bir süre yoktur. Ruh'un eğilimi anında değişir. Kişi bu içsel değişimin farkında olmayabilir. Farkındalık kademeli bir şekilde gerçekleşse de, eylem anında gelişir.

Dördüncül olarak yenilenme etkili bir iştir. Yani Kutsal Ruh yenileme işini gerçekleştirdiğinde, bunu o kişinin İsa Mesih'e iman etmesi için yapar. Burada amaç Tanrı'nın amaçlarına uygun olmaktır. Yenilenme, aslında bir kişiye iman etme imkanı vermekten fazlasıdır, o kişiye kurtulacağını müjdeler. 

Yeniden doğuşumuz bize iman getirir, bunun sonucunda da kişi aklanır ve Tanrı'nın egemenliğine katılır. Hiç kimse Tanrı'nın egemenliğinin içine doğmamıştır, bizler günahın çocukları olarak doğduk. Tanrı'nın egemenliğine girebilmemizin tek yolu onun biricik Oğlu'na iman etmemizdir. Bundan dolayı yenilenme, yeni bir doğuşu, yeni bir başlangıcı sembolize eder. Bu doğum Tanrı egemenliğine girmemizi sağlar. Son olarak yeniden doğuş hakkı, Tanrı'nın egemenliğine girmesini istediği herkese verdiği bir armağandır.